Różne powody są tego milczenia,
bywa że w mowie sensu nie widzimy,
więc treści sprawy zamykamy w sobie,
i nic nie mówiąc, rozsądnie milczymy.

Czasami bardzo mówić by się chciało,
gdy temat jakiś w sercu rozpalimy,
lecz słowa nie chcą treści uformować,
przez delikatność mówić się wstydzimy.

Bywa też inna przyczyna milczenia,
że wypowiedzi naszej się boimy,
by w swoich skutkach nie niosła zagrożeń,
wówczas ostrożnie z obawy milczymy.

Innym znów razem, gdy chcemy przemawiać,
czasem znienacka pochwyci nas trema,
chcemy układnie tekst jakiś przekazać,
słów nam zabrakło, po prostu ich nie ma.

Jeżeli wiemy, że naszym gadaniem,
na żaden odzew nigdzie nie trafimy,
to nie chcąc mówić jak do pustej ściany,
sensowniej bywa, gdy wówczas milczymy.

Ale milczenie ma swoje granice,
przychodzi moment, że je przerwać trzeba,
jest nam potrzebny zasobnik z słowami,
i by je posiać odpowiednia gleba.

Mówimy wówczas, co na sercu leży,
kto, kogo, kiedy, zapędził w maliny,
kto kogo kocha, albo nienawidzi,
dając w ten sposób upust dla swej śliny.

Mówić, czy milczeć, odwieczny dylemat,
przy którym czasem się zastanawiamy,
najlepiej milczeć, jeśli to konieczne,
i mówić, kiedy coś powiedzieć mamy.
                    Krzysztof Roszczyk

Bo być życzliwym, być przyjaznym,
dla ludzi, zjawisk i dokonań,
mieć umysł, serce i spojrzenie,
otwarte dla zgubionych wołań.

I pewno tutaj nie wystarczy,
ogłosić jedno święto w roku,
chyba że chce się propagować,
ile życzliwość ma uroku.

Każdy z nas chciałby się spotykać,
z powszechną ludzką życzliwością,
więc sam powinien być życzliwy,
bo ona wiąże wzajemnością.

Więc nieśmy innym swą życzliwość,
z uśmiechem, czynem, oraz gestem,
by każdy mógł o sobie mówić,
ja też życzliwy dla was jestem.

Szerzmy objawy życzliwości,
aby życzliwych zwiększać kręgi,
byśmy ich zawsze spotykali,
życzliwość rosła do potęgi.
      Krzysztof Roszczyk
Tym razem wpis u Aniagry posłużył mi za inspirację do napisania tego wierszyka.

Więc bili się Polacy,
o ziemi polskie strony,
aby nasz kraj rodzinny,
mógł stać się wyzwolony.

Teraz, gdy Polska wolna,
to biją się o stołki,
by znaczyć, kto ważniejszy,
kopią przeciwnym dołki.

Fakt ten nie służy Polsce,
chluby jej nie przynosi,
w swej treści, to nie honor,
ale warcholstwo głosi.
Krzysztof Roszczyk

Wiersz i wpis zamieszczony przez Ciebie Evieto tym razem posłużył mi do napisania tego małego wierszyka. Dziękuję